Placuszki z cukinii :))
Dzisiaj na szybko, co prawda robiłam te placuszki jakiś tydzień temu, ale dziś znowu zagoszczą na moim stole bo są po prostu pyszne :)))
Sorry ale nie pamietam skąd mam ten przepis;/
3-4 łyżki mąki graham
1 zielona cukinia
1 łyżka drobno posiekanej cebuli
2 ząbki czosnku, przeciśniętego
posiekana natki pietruszki
sól i pieprz do smaku
olej do smażenia
Cukinię zetrzyj na tarce o dużych oczkach, posól i odstaw na 20 minut w sicie. Delikatnie wyciśnij nadmiar wody z cukinii i wymieszaj z jajkami.
Dodaj resztę składników i połącz w jedną całość.
Smaż średniej wielkości placki na niezbyt gorącej patelni.
Podawać z makaronem lub innym pysznym dodatkiem np. lekkim sosem z chili ;p :)
SMACZNEGO :))
Sorry ale nie pamietam skąd mam ten przepis;/
Składniki:
2 jajka3-4 łyżki mąki graham
1 zielona cukinia
1 łyżka drobno posiekanej cebuli
2 ząbki czosnku, przeciśniętego
posiekana natki pietruszki
sól i pieprz do smaku
olej do smażenia
Wykonanie:
Cukinię zetrzyj na tarce o dużych oczkach, posól i odstaw na 20 minut w sicie. Delikatnie wyciśnij nadmiar wody z cukinii i wymieszaj z jajkami.
Dodaj resztę składników i połącz w jedną całość.
Smaż średniej wielkości placki na niezbyt gorącej patelni.
Podawać z makaronem lub innym pysznym dodatkiem np. lekkim sosem z chili ;p :)
SMACZNEGO :))
Zjadłabym:D
OdpowiedzUsuńja też :D
OdpowiedzUsuńPlacuszki z cukinii już kiedyś robiłam :) pychotka :)
OdpowiedzUsuńJa tak z innej beczki :) odnośnie Twojego ostatniego komentarza na naszym blogu :)
UsuńTrzeba po prostu nad sobą pracować. My też nie mamy łatwo, we wcześniejszych postach pisaliśmy, że Pan Narzeczony wyjeżdża na delegację. Nie widujemy się więc w tygodniu wcale, a w weekendy Pan Narzeczony ma studia. Pewnie, ze bywa ciężko, ale trzeba doceniać to co sie ma. Moi rodzice też mają własną firmę, wiec wiem co to znaczy, zarówno dla rodziny jak i dla kochającej sie pary. Uważam jednak, że jakby nie było nasza miłość nie osłabnie. Wierzę w to i nie przestanę. Może jestem naiwna, ale na podstawie małżeństwa moich rodziców, jak i mojego związku wiem, ze jeśli paraq chce jest w stanie przetrwać naprawdę WSZYSTKO!
Oj tam faktycznie marudzisz! Byłam troszkę inaczej wychowana i wiem, ze dziecko to nie koniec świata i naprawdę jeśli sie chce da się wszystko pogodzić! Moi rodzice urodzili mnie jak mieli po 22 lata :) przeprowadzili sie od rodziców i byli od nich 400 km więc zostali sami :) mimo to imprezy były kiedy tylko chcieli nawet co tydzień (wiem jak to brzmi, ale nie nie pochodzę z patologicznej rodziny hahahah) Mam jeszcze jedną siostrę. Ja jestem w o wiele lepszej sytuacji, niż oni bo oni mieszkają ode mnie 10 min drogi pieszo więc jak impreza dziecko do rodziców, albo opiekować przyjdzie siostra :) dla mnie nie ma sytuacji bez wyjścia. Moze patrzę przez różowe okulary, ale zawsze tak miałam i do tej pory nie narzekam. Jasne, ze w życiu zdarzają się ciężkie chwile i takie i ja i nasz związek miał :) ale co nas nie zabije to nas wzmocni! Wierzę, ze i Ty z mężem się kochacie :) ja mimo, ze Pan Narzeczony jest na delegacji i jest trudno, nie twierdze, ze jest ideałem i wiele bym zmieniła, ale co najważniejsze na pewno bym go nie zmieniła i swojego życia bo zawsze jest wszystko jak chce a jak nie jest to staram się to naprawić żeby było, choć nie zawsze się da przyjmuję to na klatę. Taka jestem :) ale sie rozpisałam - wybacz! :)
UsuńDla mnie nie ma małżeństw idealnych i wątpię żebyśmy takie stworzyli :) jak my nawet idealną parą nie jesteśmy ;) hehehe nad sobą trzeba pracować całe zycie i oboje jesteśmy tego zdania. Jesteśmy razem 8 lar od 2 lat mieszkamy więc już coś tam przeszliśmy, choć w stosunku do całego życia to mało :) dziękuję za wszelkie ostrzeżenia :) mam nadzieję, ze nic złego nas nie spotka, a jeśli tak to mam nadzieję, ze się z tym uporamy! :) Ja życzę szczęścia Twojej rodzinie :) i gratuluję owocu miłości :) pozazdrościć córeczki :)
UsuńNie spokojnie nie wkurzam sie, bardzo lubię czasem podyskutować :)
UsuńMówisz, ze post przesłodzony? Możliwe :D ale nie zrobiłam tego specjalnie :) ja marzę o dzieciach :) taka trójka byłaby piękna zobaczymy tylko jak zniosę pierwszy poród czy nie bedzie traumy hehehe
Pyszne i smaczne, idealne na obiad nie tylko dla tych zapracowanych:)
OdpowiedzUsuńjest to kolejna sukienka no name, uwielbiam robić zakupy w małych, prywatnych sklepikach stylizowanych na włoskie butiki :)
OdpowiedzUsuńMniam ale smacznie to wygląda ;) aż o tej porze zrobiłam się głodna ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cieplutko i zapraszam na nowości do mnie ;)))
Fajne te placuchy!;)
OdpowiedzUsuńDziękuję ;--)
Usuń